Ειλικρινή συναίνεση ή πολιτικοί ελιγμοί;



Tο μείζον θέμα του ...


Ασφαλιστικού αφορά τις παρούσες αλλά και τις επόμενες γενιές και θα κρίνει το μέλλον της κυβέρνησης όπως φαίνεται.

Η κυβέρνηση, αντί να πει την αλήθεια στους πολίτες, βάζει πάλι στο τραπέζι κόκκινες γραμμές και αναρωτιέμαι,  εάν νοιάζονται για το κόστος που θα φορτωθούν οι επόμενες γενιές.

Η  νέα συμφωνία, το 3ο μνημόνιο δηλαδή, που υπέγραψε η κυβέρνηση το καλοκαίρι με τους δανειστές, περιέχει έναν δυσβάστακτο όρο, τον οποίο είναι υποχρεωμένη να τηρήσει ή με κάποιο τρόπο να διαχειριστεί.

Είναι ο όρος που λέει ότι οι δαπάνες για το ασφαλιστικό το 2016 θα είναι μικρότερες κατά 1% του ΑΕΠ, ήτοι περίπου κατά 1,8 δις ευρώ. Επ’ αυτού δεν χωράει αμφιβολία, ότι  θα θιγούν κεκτημένα δικαιώματα τα οποία είχαν δημιουργηθεί σε εποχές παχιών αγελάδων.

Η κυβέρνηση δεν μας λέει ποιο θα είναι το επίπεδο των συντάξεων για τους σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους, με βάση τον σχεδιασμό που κάνει και θα πρέπει να ομολογήσει, ότι στο πρόβλημα του Ασφαλιστικού χρειάζεται δραστικές παρεμβάσεις.

Σήμερα χρειάζεται ουσιαστική  ειλικρινή συνεννόηση και  συναίνεση για να αντιμετωπιστεί το αδιέξοδο, καθώς πιστεύω ότι δημιουργεί κλίμα πολεμικής σύγκρουσης.

Στο σκεπτικό της Κυβέρνησης είναι, να φτιάξει ένα μέτωπο για να περάσει η άποψη της χώρας μας ως προς τον τρόπο υλοποίησης του μνημονίου και όχι εκείνη της τρόικας.

Η αντιπολίτευση απαντά ότι, ο κ. Τσίπρας θέλει να μοιραστεί μαζί της το πολιτικό κόστος των μειώσεων και τίποτα περισσότερο.

Όμως μήπως  όλα αυτά που λέει η κυβέρνηση, ότι δηλαδή θα τα πολεμήσει και θα τα ανατρέψει, τα έχει ήδη συμπεριλάβει και στη μνημονιακή συμφωνία και στον προϋπολογισμό και δεν πρόκειται για ειλικρινή έκκληση συναίνεσης;

Η Κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει σχέδιο με προτάσεις και στρατηγική, καθώς η ΝΔ,  ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι ψήφισαν το 3ο μνημόνιο και όχι τους πολιτικούς ελιγμούς που θέλει να κάνει η κυβέρνηση.

Από την κοινωνία μας λείπει η ελπίδα και  η προοπτική. Για να λειτουργήσει η Δημοκρατία χρειάζεται συναίνεση που μάλλον οι πολιτικοί μας αδυνατούν να αντιληφθούν και να συνεννοηθούν για τα αυτονόητα.