Του Γιάννης Λούλης
Έγραφε στις 23 Νοεμβρίου ο...
Δ.Η. Χατζηδημητρίου στη Ναυτεμπορική: «Όταν στα τέλη του περασμένου αιώνα -Οκτώβριος 1999- ο πολιτικός αναλυτής Γιάννης Λούλης διαπίστωνε ότι «η ΝΔ είναι ένα φθαρμένο προϊόν» ξεσηκώνοντας την κατακραυγή οπαδών και στελεχών της, ελάχιστοι θα στοιχημάτιζαν ότι ο επιθανάτιος ρόγχος θα κρατούσε 16 ολόκληρα χρόνια».
Ο ίδιος σχολιαστής, παρατηρώντας τα τελευταία γεγονότα, καταλήγει πως «το κόμμα αυτό είναι κλινικά νεκρό». Άλλωστε, στην πορεία της, η ΝΔ, μετά την αμιγώς επικοινωνιακή ανάσα που της έδωσε το 1999 η τότε ηγεσία της, συνέχισε να κακοφορμίζει.
Το αποκορύφωμα ήταν η μοιραία ηγεσία Σαμαρά. Τότε, το «φθαρμένο προϊόν» έγινε τοξικό. Τα συμπτώματα της τοξικότητας αυτής απλώνονται πλέον σε όλο τον οργανισμό της.
Οι μάχες ηγεσίας είναι από τους πιο καθαρούς καθρέπτες της πολιτικής υγείας ή αρρώστιας των κομμάτων. Αυτό συνέβη και με τη ΝΔ. Αντί να αφεθεί ο Μεϊμαράκης να διαχειριστεί μια μεταβατική φάση προσφέροντας κάποιας μορφής σταθερότητα, μετά την αξιοπρεπή παρουσία του στις εκλογές, εμφανίστηκαν τρεις υποψήφιοι ηγέτες που κινούνταν ανάμεσα στη θλίψη, την καρικατούρα και την απώθηση.
Η παρουσία τους, φαντασιωνόμενοι τον ρόλο του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έστελνε το μήνυμα πως η ΝΔ ήταν στελεχικά θεόγυμνη. Ο πιο σοβαρός εκ των τριών στερείται ηγετικής στόφας. Ο πιο «ζωηρός» αποπνέει περιθώριο. Ο περιφέρων τη νιότη του εκπέμπει τον απόλυτο αναχρονισμό συν ακραίους συνεργάτες.
Καθώς έκπληκτη η κοινή γνώμη αντίκριζε τη γύμνια αυτή, άρχισε επίσης να παρακολουθεί μια εσωκομματική μάχη απίστευτης πολιτικής ένδειας και αντίστοιχου επιπέδου. Αθροιστικά, οι εντυπώσεις αυτές φωτογράφιζαν ένα κόμμα, όχι απλώς σε κρίση (καθώς οι κρίσεις είναι συχνά προσωρινές), αλλά βαθιάς παρακμής. Κι αν δεν έφθαναν όλα αυτά τα προβλήματα, με τεράστια στρατηγική βαρύτητα για την εικόνα του κόμματος, έσκασε και το κερασάκι του φιάσκου στη διεξαγωγή της ψηφοφορίας.
Αυτό το κερασάκι έπεσε με ορμή σε μια τούρτα, που είχε ήδη λειώσει προσθέτοντας θέαμα στον όλο κομματικό τραγέλαφο.
Κόμματα σε παρακμή μπαίνουν συχνά σε μια ανεξέλεγκτη περιδίνηση. Αυτό συμβαίνει με τη σημερινή τοξική ΝΔ. Άλλωστε, μόνο ένας πολιτικά, ιδεολογικά και στελεχικά άρρωστος οργανισμός θα μπορούσε να αναδείξει στην ηγεσία του ένα μοιραίο αρχηγό.
Ο Σαμαράς δημιούργησε την πιο λαϊκιστική και πιο ακραία δεξιά ΝΔ. Αν την έβλεπε ο ιδρυτής της, δεν θα την αναγνώριζε ως το δημιούργημά του! Καμία άλλη αξιωματική αντιπολίτευση δεν ήταν τόσο λαϊκιστική στην Ευρωζώνη και στις χώρες που περνούσαν κρίση. Ήταν άλλωστε ο προπομπός του λαϊκισμού του Τσίπρα. Αμαρτήματα είχε διαχρονικά πολλά η ΝΔ. Όχι όμως τον λαϊκισμό.
Ενώ, μόνη διαφορετική φωνή ήταν εκείνη της Ντόρας Μπακογιάννη. Κάποιοι πίστεψαν πως ως πρωθυπουργός, ο Σαμαράς θα άλλαζε το DNA του. Ονειροβατούσαν. Στο τέλος της θητείας του επέστρεψε στις ρίζες του.
Επί Σαμαρά, η ΝΔ έπαψε να είναι κεντροδεξιό κόμμα. Έγινε υπερδεξιό. Τα ανοίγματα του προκατόχου του (που ήταν ο εκλογικά πιο πετυχημένος αρχηγός της ΝΔ) στο μεσαίο χώρο, πετάχθηκαν στον Καιάδα. Μέσω ενός από τους τρεις πιο στενούς συνεργάτες του Σαμαρά (Μπαλτάκος) έγιναν οι υπόγειες διαδρομές προς τη Χρυσή Αυγή.
Έγιναν μετεγγραφές υπερδεξιών βουλευτών. Ο ένας, πρώην θιασώτης του Λεπέν, δεν νοείται να βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή ενός κεντροδεξιού κόμματος. Η προεκλογική εκστρατεία του Ιανουαρίου του 2015, θύμιζε τις χειρότερες στιγμές μιας εμφυλιοπολεμικής ακραίας Δεξιάς. Η ΝΔ συγκέντρωσε επί Σαμαρά τα χαμηλότερα ποσοστά στην ιστορία της. Ουδέποτε ήταν τόσο συρρικνωμένη στην κοινωνία.
Ο Μεϊμαράκης ανέλαβε την προσωρινή ηγεσία της με κάτω από 20% στις δημοσκοπήσεις. Παρέλαβε ένα «προϊόν» με ασήκωτα φορτία. Ενώ το ότι η ΝΔ δεν είχε την τύχη του ΠΑΣΟΚ, οφείλεται αποκλειστικά στο ότι ο πολιτικός της χώρος βρίσκεται σε κάποια απόσταση από τον Τσίπρα.
Το εάν ο Μεϊμαράκης είναι κατάλληλος για να επωμιστεί ένα σισύφειο ρόλο, είναι συζητήσιμο. Ένα όμως είναι βέβαιο: Εάν εκλεγεί ένας από τους υπόλοιπους τρεις διεκδικητές, η ΝΔ θα αφανιστεί. Αφού πρώτα γίνει περίγελος πολιτικά. Πλήθος πολιτικών αμαρτημάτων και κυρίως εκείνο της ανάδειξης Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ σωρεύτηκαν πλέον έξω από την πόρτα της. Και γεννοβόλησαν το σκοτεινό παρόν της.
Τι είναι λοιπόν σήμερα η ΝΔ; Είναι μια πολιτική έρημος. Δεν έχει πλέον καν λίγες οάσεις. Για να δημιουργηθούν οι οάσεις αυτές, θα χρειαστούν ρήξεις και συγκρούσεις από τα λίγα υγιή κύτταρα που υπάρχουν (εάν υπάρχουν). Αλλιώς, ο οργανισμός της θα αφυδατωθεί πλήρως. Έτσι, θα έρθει, αργόσυρτα, το τέλος.