Η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται ...
πλέον στο πιο κρίσιμο σημείο της Ιστορίας της.
Ίσως η καλύτερη προοπτική για τη ΝΔ είναι να πάει στην επόμενη γενιά και να αναζητήσει όχι τον αντί-Τσίπρα, αλλά ένα στέλεχος που να μην βαρύνεται με τις αμαρτίες του παρελθόντος και παράλληλα να μεριμνήσει για την ανασυγκρότηση του κόμματος.
Δικαίωμα του κάθε πολιτικού είναι να τρέφει τις όποιες φιλοδοξίες θέλει για την παρουσία του στην πολιτική, αλλά εκείνο που προέχει είναι η σοβαρή και συγκροτημένη προσπάθεια αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων του τόπου.
Κανένας δεν βρίσκεται στη ζωή αυτή από παρθενογένεση. Και κανένας δεν μπορεί σοβαρά να διατείνεται ότι δεν έχει σχέση με το χθες.
Ο καθένας μας κουβαλάει το παρελθόν του, τις ιδέες που προβάλλει, τους συνεργάτες που διαλέγει. Όλα αυτά τον χαρακτηρίζουν και έως έναν βαθμό τον δεσμεύουν.
Στην περίπτωση λοιπόν της ΝΔ που υπέστη συντριβή με οκτώ περίπου μονάδες στις εκλογές του Ιανουαρίου, είχε απέναντί της ό,τι πιο νέο, δυναμικό και φρέσκο σε επίπεδο ηγέτη που είχε εμφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια στο πολιτικό σκηνικό.
Η ΝΔ δεν αντιλήφθηκε ποτέ, τι συνέβη στις εκλογές του Ιανουαρίου και τους επόμενους μήνες, καθώς απέφυγε την ουσιαστική συζήτηση.
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι ο Βαγγέλης Mεϊμαράκης παρέλαβε ένα κόμμα σε τροχιά περιθωριοποίησης, στο ναδίρ του 17% , έκανε μια αξιοπρεπή εκστρατεία και έστησε το κόμμα στα πόδια του.
Εύχομαι οι συζητήσεις που θα επακολουθήσουν για την ανάδειξη του αρχηγού, να γίνουν με τη μεγίστη δημοσιότητα στα συλλογικά όργανα, συντεταγμένα και πολιτισμένα.
Στη συνέχεια, μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ώρα για δουλειά και η υπόσχεση δεν πρέπει να μείνει στα λόγια.
Χρειάζονται πράξεις, δράσεις που δεν θα υπολογίζουν το πολιτικό κόστος και δεν θα προσκρούουν σε ιδεοληψίες, που μόνο κακό έκαναν στη χώρα τα προηγούμενα χρόνια.