Δεν είναι εύκολο να ...
συμμεριστεί κανείς την άποψη του πρωθυπουργού ότι «η διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει», όταν εκείνο που τα γεγονότα καταγράφουν είναι μια σύγκρουση η οποία σίγουρα δεν έχει προηγούμενο στην τετράμηνη έως τώρα διαπραγματευτική διαδικασία και δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί προάγγελος θετικών εξελίξεων.
Ωστόσο, η πρόκληση για εξεύρεση λύσης εξακολουθεί να ισχύει και τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι εταίροι και δανειστές μας οφείλουν να παραμερίσουν τις όποιες πικρίες της χθεσινής αντιπαράθεσης και να ξαναρχίσουν με ανανεωμένη αποφασιστικότητα την προσπάθεια να αποτρέψουν εξελίξεις που αν συντελεστούν θα είναι οδυνηρές και για τις δυο πλευρές.
Τα χρονικά περιθώρια είναι πλέον ασφυκτικά στενά, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για καμία από τις δύο πλευρές. Αλλωστε και οι μεν και οι δε γνωρίζουν καλά ποιες είναι οι κινήσεις εκείνες που μπορούν να ξαναδώσουν στον διάλογο τη χαμένη δυναμική του και στον ελληνικό λαό την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Κομισιόν ότι εκείνο που τον απασχολεί είναι ο ελληνικός λαός. Δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνειά του, αλλά αυτό ακριβώς το ενδιαφέρον θα πρέπει να τον κάνει να διπλασιάσει τις προσπάθειές του.
Οι θυσίες στις οποίες έχει υποβληθεί επί πέντε χρόνια ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να μείνουν αδικαίωτες. Κι αυτή η επισήμανση δεν αφορά μόνο τον Γιούνκερ. Αφορά όλους όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης.
Και φυσικά και την κυβέρνηση. Που πλέον θα πρέπει να καταλάβει ότι σ' αυτή την κρίσιμη ώρα δεν έχει την πολυτέλεια να αρνείται τη συμπαράταξη με κόμματα και πρόσωπα που και την αξιοπιστία της θα ενισχύσουν και την αποτελεσματικότητά της θα διευρύνουν.