ειλικρίνεια και η υπεύθυνη ενημέρωση της κοινής γνώμης οφείλουν να αποτελούν βασικές προϋποθέσεις άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής από την εκάστοτε κυβέρνηση. Και φυσικά σε περιόδους όπως η σημερινή, που ο ελληνικός λαός ζει με την καθημερινή αγωνία της εξέλιξης της διαπραγματευτικής διαδικασίας, η προϋπόθεση αυτή οφείλει να τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια από την πλευρά των κυβερνώντων.
Την Πέμπτη το βράδυ η αίσθηση την οποία εισέπραττε ο απλός πολίτης από τις επαφές και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στο περιθώριο της διάσκεψης κορυφής ήταν μέχρι και εντυπωσιακά αισιόδοξη. Και η αίσθηση αυτή ενισχυόταν από τα όσα διέρρεε η κυβέρνηση για ενδεχόμενη συμφωνία ακόμη και μέσα στον Απρίλιο.
Αλλά χθες το μεσημέρι και μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του Eurogroup η εικόνα ανατράπηκε και βρεθήκαμε μπροστά σ' ένα διαπραγματευτικό αδιέξοδο, το οποίο ενισχυόταν και από μερικούς ιδιαίτερα υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς για τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών από τους συναδέλφους του των άλλων κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
Μόνο φυσιολογικό δεν είναι το γεγονός. Και σίγουρα όχι από αυτά που μπορεί να περάσουν απαρατήρητα, όταν εκείνο που αναπόφευκτα προκαλούν είναι, στην καλύτερη περίπτωση, σύγχυση και αμηχανία στην κοινή γνώμη. Γιατί υπάρχει και η χειρότερη περίπτωση, όπου τα προκαλούμενα συναισθήματα είναι ο φόβος και η αγωνία.
Αυτή η κατάσταση δεν πρέπει να συνεχιστεί. Ο ελληνικός λαός δικαιούται να είναι υπεύθυνα ενημερωμένος για τις εξελίξεις που αφορούν το μέλλον του. Και να είναι ταυτόχρονα και ψυχολογικά προετοιμασμένος για τις όποιες εξελίξεις ενδεχομένως προκύψουν. Οι κυβερνήσεις αποφασίζουν και ενεργούν για λογαριασμό του λαού και κατά συνέπεια είναι αδιανόητο να μη φροντίζουν ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή και για όλα ενημερωμένος.