Από τον Σταμάτη Ζαχαρό
Την ώρα που η Κυβέρνηση προσπαθεί να...
πείσει εντός και εκτός συνόρων ότι αποφύγαμε οριστικά τον κίνδυνο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, η τοποθέτηση σε επιτελική θέση συμβούλου του Υπουργού Οικονομικών ενός επιστήμονα που έχει εκφραστεί επανειλημμένα και δημόσια υπέρ της δραχμής, είναι μια κίνηση που στερείται σοβαρότητας.
Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης έχει ένα βιογραφικό, που ενδεχομένως τον καθιστά κατάλληλο για τη συγκεκριμένη θέση.
Μπορεί επίσης να έχει αλλάξει πρόσφατα γνώμη για το θέμα του νομίσματος. Το κλισέ όμως που θέλει την οικονομία να είναι πρωτίστως συνδεδεμένη με την ψυχολογία είναι ένας κανόνας που ουδείς μπορεί να παραβαίνει.
Η Κυβέρνηση με κινήσεις που δεν έχει «ζυγίσει» καλά, μόνο τον πανικό μπορεί να σπείρει στις αγορές.
Ακόμη και αν επρόκειτο για κάποιο χαμηλόβαθμο στέλεχος, η δημόσια έκφραση απόψεων υπέρ της δραχμής θα προκαλούσε τριγμούς στην Κυβέρνηση. Το ίδιο συμβαίνει ακόμη και αν κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πράξει το ίδιο. Αυτή είναι άλλωστε και η μόνιμη επωδός της Κυβέρνησης που εγκαλεί την Αξιωματική Αντιπολίτευση ακριβώς διότι με τέτοιου τύπου δημόσιες τοποθετήσεις, τα στελέχη της προκαλούν σύγχυση στις αγορές και δυσκολεύουν το εθνικό έργο της εξόδου από την κρίση.
Δυστυχώς, στην προκειμένη περίπτωση ο άνθρωπος που εκφράζει τη συγκεκριμένη άποψη είναι ο ίδιος που χαράζει ουσιαστικά την οικονομική πολιτική της χώρας, σαν βασικός σύμβουλος του Υπουργού Οικονομικών. Αν εκφράζεται υπέρ της δραχμής, κανένας επενδυτής, δανειστής ή συνομιλητής της χώρας δεν έχει λόγους να πιστέψει το αντίθετο.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που πασχίζει για την παραμονή στο ευρώ, θα βρεθεί και πάλι στην άβολη θέση να δίνει εξηγήσεις. Αν η επιλογή έγινε εν αγνοία του, θα πρέπει να εξετάσει την αποτελεσματικότητα της διοίκησής του. Στην άλλη περίπτωση καλύτερα να μην το σκεφτόμαστε.
Αν η Κυβέρνηση είχε κάνει τη συγκεκριμένη γκάφα δύο χρόνια νωρίτερα, αναμφίβολα οι εξελίξεις θα ήταν καταιγιστικές. Τότε τα νεύρα όλων ήταν τεντωμένα και αρκούσε το άκουσμα «της λέξης από Δ» για να προκληθεί ένα ντόμινο αρνητικών δηλώσεων, δημοσιευμάτων και επιδεικτικών κινήσεων στην αγορά ομολόγων. Αν ο σύμβουλος του ΥΠΟΙΚ είχε αυτή την άποψη, θα λειτουργούσε λίγο ως πολύ σαν αυτό-επιβεβαιούμενη προφητεία. Θα ήταν ένα λάθος χωρίς επιστροφή.
Η χώρα δεν έχει περάσει προφανώς τον κίνδυνο. Απλώς με συγκεκριμένους πολιτικούς χειρισμούς και σκληρές θυσίες από πλευράς των πολιτών, κατόρθωσε να τον απομακρύνει. Μόλις αυτό άρχισε να γίνεται ορατό, κεφάλαια και επενδυτές άρχισαν να κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους, δημιουργώντας προσδοκίες για ανάκαμψη. Η ατμόσφαιρα στο roadshow της Ν. Υόρκης ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη. Παρομοίως και τα μηνύματα που θεσμικά και μη όργανα της Ε.Ε.
Ήταν ενδεχομένως η χειρότερη στιγμή για μια τόσο μεγάλη γκάφα. Μια ιστορία επιπολαιότητας η οποία δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Δεν έχουν περάσει 4-5 ημέρες από τη στιγμή που ο Γκίκας Χαρδούβελης παρουσίασε τον καθηγητή κ. Μανώλη Μαματζάκη ως τον επόμενο επικεφαλής του ΣΟΕ (ενδεχομένως και σε στελέχη της τρόικας), για να αλλάξει λίγες ώρες αργότερα γνώμη για λόγους που απέφυγε διακριτικά να διευκρινίσει...
Όσο η Κυβέρνηση αδυνατεί να επιδείξει μια σοβαρή και υπεύθυνη στάση στην επιλογή στελεχών που χειρίζονται ευαίσθητα εθνικά θέματα, τόσο θα «αναλώνει» τις προσπάθειες των πολιτών και θα ρίχνει διαρκώς νερό στο μύλο όσων παίζουν το ρόλο της Κασσάνδρας και θέλουν πάση θυσία την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Η πρώτη αντίδραση της Κυβέρνησης στο σοκ που δημιούργησε η αποκάλυψη των απόψεων του νέου επικεφαλής του ΣΟΕ βασίστηκε στο ότι οι απόψεις που εκφράστηκαν από τον κ. Στεφανάδη είχαν θεωρητική αξία και μόνο ενώ αφήνουν να εννοηθεί ότι σε κάθε περίπτωση πολλά έχουν αλλάξει έκτοτε, γιατί όχι και οι απόψεις ενός επιστήμονα.
Το ίδιο υποστήριξε και ο ίδιος ο καθηγητής σε ανακοίνωση που έστειλε λίγο πριν τα Μεσάνυχτα, προκειμένου να μετριάσει το αρνητικό κλίμα που είχε ήδη διαμορφωθεί στα ΜΜΕ.
Ωστόσο, ο κ. Στεφανάδης, μέχρι σήμερα που ανέλαβε την πολιτική θέση του Προέδρου του ΣΟΕ, δεν είχε εκφράσει δημόσια την αλλαγή των απόψεών του. θεώρησε δε ότι τα γραφόμενά του παρερμηνεύθηκαν. Στην Κυβέρνηση έσπευσαν να προσφέρουν κάλυψη στον «πρωτάρη» -για τα φώτα της δημοσιότητας- επιστήμονα.
Δυστυχώς όμως ξεχνούν ότι στην προκειμένη περίπτωση που αφορά σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, η γυναίκα του Καίσαρα, δεν πρέπει να είναι τίμια. Πρέπει να είναι αμέμπτου ηθικής…
Πηγή:www.capital.gr