Του Ηλία Χρυσικού
Δεν ξέρω εάν υπάρχουν νέα οράματα ή εάν βρισκόμαστε ένα...
βήμα πριν την κατάρευση.
Πριν από λίγες μέρες ο Αντώνης Σαμαράς εξήγγειλε ένα νέο ξεκίνημα και μια πορεία πιο δυναμική προς τα εμπρός.
Δεν ξέρω εάν αισθανόμαστε όλοι μας τον αέρα της ανανέωσης.
Καλώς ή κακώς ο ανασχηματισμός έγινε, νέους υπουργούς έχουμε και η διαπραγμάτευση συνεχίζεται.
Ο κ. Χαρδούβελης δεν παίρνει εύκολα αποφάσεις ενώ το καλοκαίρι θα είναι καυτό και το φθινόπωρο ακόμη χειρότερο απ΄ ότι δείχνουν τα πράγματα.
Αλήθεια πόσο απογοητευτικό είναι να βλέπεις ότι τα δύο μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι βασικοί εκπρόσωποι μιας φθαρμένης ελληνικής κοινωνίας, να είναι ενωμένα για να σώσουν την Ελλάδα υποτίθεται, αλλά να ετοιμάζονται να κάνουν τα ίδια λάθη.
Το λιμάνι του Πειραιά μπορεί να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Πεκίνου, ενώ ερώτημα είναι πόσα από αυτά που αναφέρονται στα διάφορα μνημόνια συνεργασίας θα εξελιχθούν τελικώς σε δεσμευτικές επενδύσεις.
Ο Αντώνης Σαμαράς δεν πρέπει να ενδώσει στις σειρήνες του λαϊκισμού και στην λογική του «Τσοβόλα δώστα όλα».
Σε κάθε περίπτωση, όσο κι αν θέλει η κυβέρνηση να εμφανίσει «απογείωση» επενδύσεων, τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Ο Πρωθυπουργός βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Είτε θα κάνει το άλμα πριν την οριστική φθορά είτε θα βουλιάξει μαζί με τη χώρα.