Το πρόβλημα είναι διαχρονικό και...
από εκείνα που όσες προσπάθειες κι αν έγιναν δεν αποδείχθηκαν ικανές να το λύσουν.
Και, το σημαντικότερο, δεν αποδείχθηκαν ικανές να σταματήσουν τα αίτια που το προκαλούν. Διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι εκκρεμότητες που υπάρχουν ως προς το ιδιοκτησιακό, είναι και η προοπτική της οριστικής απαλλαγής από την πληγή της καταπάτησης δημόσιων εκτάσεων και της αυθαίρετης δόμησης.
Οι προϋποθέσεις για την επιτυχία της όποιας προσπάθειας νομιμοποίησης καταπατημένων εκτάσεων και αυθαιρέτων είναι δύο και πρέπει να ισχύουν και να τηρούνται απαρέγκλιτα προκειμένου ν' αποδώσει η προσπάθεια.
Η πρώτη είναι η ύπαρξη και η αυστηρή τήρηση κτηματολογίου. Και η δεύτερη είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση από την Πολιτεία όσων επιμένουν ν' αυθαιρετούν ή η περίπτωσή τους δεν μπορεί να υπαχθεί σε ρύθμιση. Για τις περιπτώσεις αυτές μία και μόνη είναι η λύση: η κατεδάφιση.
Εξυπακούεται, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση θα αποδώσει μόνο αν λάβει υπόψη της και την ιδιαιτερότητα της περιόδου την οποία διανύουμε. Και ειδικότερα τις οικονομικές δυνατότητες όσων χρειαστεί να προσφύγουν στη ρύθμιση.
Διότι δεν αρκεί να είναι γενικά συμφέρουσα η συνολική ρύθμιση, θα πρέπει να συντρέχουν και οι προϋποθέσεις εκείνες που θα επιτρέψουν στους ενδιαφερόμενους να την αξιοποιήσουν.
Ισως πριν από την κρίση δεν θα ήταν υπερβολική η δόση των 800 ευρώ το δίμηνο, αλλά σήμερα οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Και δεν είναι μόνο ότι τα εισοδήματα έχουν μειωθεί και δεν είναι εύκολη η εξοικονόμηση των 400 ευρώ τον μήνα, είναι ότι παράλληλα τρέχουν και άλλες υποχρεώσεις που είναι εξίσου αναγκαίες και πιεστικές. Ας φανεί περισσότερο ελαστικός ο νομοθέτης στη συγκεκριμένη διάταξη.