του Σωτήρη Καλαμίτση
Αυτός ο μπαγάσας ο ελληνικός λαός έχει...
πάντοτε μια φρασούλα στο τσεπάκι έτοιμη για να περιγράψει ολόκληρες καταστάσεις. Κληρονομιά απ’ την αρχαία Λακωνία [ή μήπως όχι κ. Ρεπούση μου;].
[Εκατοστή εβδομηκοστή πρώτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή εξηκοστή τρίτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και εκατοστή όγδοη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Αυτός ο μπαγάσας ο ελληνικός λαός έχει πάντοτε μια φρασούλα στο τσεπάκι έτοιμη για να περιγράψει ολόκληρες καταστάσεις. Κληρονομιά απ’ την αρχαία Λακωνία [ή μήπως όχι κ. Ρεπούση μου;].
Όταν, λοιπόν, λέει «της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες» εννοεί ότι τη φυλακή την αντέχουν μόνον οι δυνατοί στην ψυχή. Όπως π.χ. οι καταδιωκόμενοι μετά τον εμφύλιο ή στη διάρκεια της χούντας, οι οποίοι φυλακίζονταν ή εκτοπίζονταν αρνούμενοι να αποκηρύξουν τα «πιστεύω» τους.
Ακόμη και ο μακαρίτης Ντερτιλής, αυτό το ίνδαλμα της ΧΑ [για μένα δολοφόνος], δεν αποκήρυξε τα «πιστεύω» του και άφησε την τελευταία του πνοή στη φυλακή αρνούμενος να ζητήσει χάρη, επειδή ήταν πεπεισμένος ότι διώχθηκε για τις ακροδεξιές ιδέες του και όχι για τη δολοφονία ενός παιδιού.
Τις ημέρες τούτες παρακολουθούμε μία μετάλλαξη βουλευτών της ΧΑ. Ο ένας αυτομόλησε διατεινόμενος, στην ουσία, ότι δεν θέλει να έχει σχέση με μία εγκληματική οργάνωση. Τί ήταν αυτό που τον ώθησε στην πράξη αυτή; Άγνωστον. Άλλοι λένε ότι το όνομά του είναι Χρυσοβαλάντιος και όχι Χρυσοβαλάντης και άλλοι ότι είδε το τραίνο της ανάπτυξης να έρχεται καταπάνω του και πήδηξε από τις γραμμές, μήπως και σωθεί την τελευταία στιγμή. Μέχρι προχθές, όμως, ήταν χλευαστικός στη Βουλή αποκαλώντας τους συναδέλφους του των άλλων κομμάτων «καραγκιόζηδες». Είχε απόλυτα δίκηο, αλλά όταν τον άκουσα να την κάνει γυριστή και να λέει ότι δεν έβρισε, επειδή ο καραγκιόζης ήταν ένας καλοκάγαθος άνθρωπος, τότε κατάλαβα ότι ο τύπος απλώς λεονταρίζει σαν σχολιαρόπαιδο.
Και μετά ήλθε ο κ. Μπούκουρας. Τον θυμάμαι που απωθούσε τους αστυνομικούς έξω από το στρατόπεδο στην Κόρινθο, το οποίο είχε μετατραπεί σε κέντρο υποδοχής ΛΑΘΡΟμεταναστών. Από την κλαψούρα-απολογία ενώιον των ανακριτριών του πληροφορήθηκα ότι προερχόταν από το πασοκικό στρατόπεδο και ότι απασχολεί στο τυροπιτάδικό του ματανάστες. Γυριστή κι’ αυτός, για να δείξει ότι δεν είναι κακό παιδί.
Όλοι οι βουλευτές της ΧΑ εκμεταλλεύτηκαν τη βουλευτική ιδιότητα για να προκαλούν χωρίς λόγο. Τώρα που ήλθαν τα δύσκολα και όλο το εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικό σύμπλεγμα τους την έπεσε, επειδή του χαλάνε τη σούπα, και μάλιστα με άκομψο τρόπο, άρχισε το τρέμουλο και η αποστασιοποίηση.
Αφού δεν το ΄χετε ρε παιδιά. Βάλτε την ουρά στα σκέλια, όπως οι συνάδελφοί σας των άλλων κομμάτων. Προσαρμοσθείτε. Δεν ακούσατε τί είπε χθες η Ντόρα; «Μας βάζουν να ψηφίζουμε νόμους που δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν». Αυτό κι’ αν είναι ύμνος στη Δημοκρατία. Ο ένας δεν διάβασε τίποτε από Μνημόνια, η άλλη ψήφιζε ακρίτως ό,τι της έβαζαν, επειδή πίστευε ότι ο νόμος είναι καλώς καμωμένος.
Ακριβώς όπως και ο Βορίδης έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, εξ ου και ψηφίζει τους νόμους αβλεπί. Αντί, λοιπόν, να σφάζετε με το βαμβάκι όλους αυτούς τους τενεκέδες, καλυφθήκατε και σεις της ΧΑ πίσω από τη βουλευτική ασυλία και κάνατε απλώς σαχλοτσαμπουκάδες.
Λέτε να μη σας έδινε κάτι ο κ. Μπόμπολας, αν γινόσασταν καλά παιδιά; Τώρα τί καταλάβατε; Βγήκε μέχρι και το Ποτάμι να σας φάει ψήφους. Τρίτο κόμμα το Ποτάμι, κι’ ας μην έχει πρόγραμμα, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Πρετεντέρης. Και σεις; Εσείς θα γίνετε τα πιο φρόνιμα παιδιά από ‘δω και πέρα. «Πετάει ο γάιδαρος;» θα σας ρωτούν και σεις θα απαντάτε «πετάει». Αμ δεν είναι έτσι.
Τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες, όπως και τα μεταξωτά βρακιά είναι για βελούδινους κώλους. Άσε που θα λέτε και πόσο ψηλά πετάει ο γάιδαρος. Πάντως, οι δύο εξ υμών που αποστασιοποιήθηκαν ενσωματώθηκαν ήδη στο σύστημα. Δεν παραδίδουν την έδρα τους. Καλή αφετηρία της πορείας προς την πλήρη συνειδητοποίηση ότι με «πορδές δεν βάφονται αυγά». Αφού δεν το’ χετε, κάντε το όπως οι άλλοι και μη μας ζαλίζετε.