του Θανάση Μπίντα
Αν και συμβατικά "γιορτάζουμε" το τέλος και την...
αρχή των χρόνων , ο Χρόνος ρέει αδιάλειπτα και συνεχώς χωρίς να σταματά ή να ξεκινά κάπου.
Κουβαλάει μαζί του την αδυσώπητη συνέχεια που συμπαρασύρει ό,τι θνητό και φθαρτό δηλαδή και εμάς τους ανθρώπους.
Παρ΄ όλο το τραγικό της υπόθεσης εμείς ως άλλοι Προμηθείς μετουσιώνουμε το τραγικό και θλιβερό σε χαρά και ευθυμία.
Αυτές οι ιδιότητές ,μας καθιστούν ξεχωριστά όντα . Ας συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε κάθε αντιξοότητα έτσι. Είναι μια πρόκληση προς τους θεούς .
Καλή πόρευση και το 2014 !